Balkon

Bu uzun gecede son kez balkondayım.
Bugün kentte dolaştım ve yıllardır bıraktığım izleri birer birer silmeyi denedim. Bir cafe'ye oturdum.
Cayimi yudumlarken bir yandan da yoldan gecenlere bakıyorum.Icim bos,ne mutluyum,ne de mutsuz.
Bir süre sonra yeniden telefonumu ve cüzdanımı karıştırıyorum; adlar, telefon numaraları, fotoğraflar.
Hepsi nasıl da yabancı simdi.Garson sürekli ne yaptığımı inceliyor ve birisini beklediğimi sanıyor.
Oysa ben, belirsiz bir sınırdan geçmek için çıkacağım büyük yolculuga hazırlanıyorum.
Telefonumdan birisini arıyorum, üc kez uzun uzun çalıyor sonra icimi kıyan o bildik sesi duyuyorum; "Alo?"
Soluğumu tutuyorum.Yürek vuruşlarımı duyacağından korkuyorum."Alo" diye yineliyor.Sesinde belli belirsiz
bir kaygı var. Telefon kapanıyor. Uzun bir çınlama kulağımda..O an cafe'nin aynasına bakıyorum.
Kısa saçlı, ela gözlü bir yüzün ölmeyi sürdürdüğünü görüyorum.

Bu uzun gecede son kez balkondayım. Ne gizini çözmek için uykusuz kaldığım gecenin
'kendine özgü düzeni',ne de nesnelerin geceyle konum değiştirdiği düşüncesi umurumda;
yalnızca taşlaşmış gibi oturacak ve büyük bir parantez açacağım.
Anlatamadığım, ya da zorda kaldığım zamanlarda yaptığım gibi; 'Parantezler!'
Parantezlerimin gitgide çoğalarak bütün sayfalarımı kapladığını anladığımda çok gec kalmıştım artık.
Buna benzer yüzlerce yazi yazdığımın ayrımına varıp şaşırmış, bütün yaşamımın aslında parantezlerden
olustugunu anlamıştım.
Kim bilir kaç gece bu balkonda, özgürlülümü biraz daha uzatabilmek için bardağımdaki o buruk ,aci ve kahredici tadi yudumladım.Bu balkonda gecelerce konuşup durdum kendimle.Başkaları uyurken bos sokaklara, isiksiz pencerelere baktım.Verdigim sözler, aldığım kararlar gün isirken birer birer söndü.Bütün geceler ayniydi. Hepsi kısaydı.

Oysa bu gece uzun ve ben son kez balkondayım; içkimi yudum yudum tüketeceğim.
Zor bir gece olacak.

                                                  "Bir zamanlar sevdiğim,
                                                   simdi üzerime kapanan agir bir yazgı,
                                                   müthiş bir agirlik"

Bugün telefon eden bendim.
Ama konuşamadım, sana 'Hosca kal' diyemedim


                                                  "Bir zamanlar sevdiğim,
                                                   simdi üzerime kapanan agir bir yazgı,
                                                   müthiş bir agirlik,
                                                   bir gece usulca kapiyi çekerek yanından ayrıldığım"

Bu gece zor olacak.