İncir Reçeli '2


Dokunmayı anlat bana,
Parmak uçlarında atışını yüreğin...
...
Bana "senli" bir masal anlat,
Gökten hiç elma düşmesin sevgili...
...

 bana bir şey sevme hakkını vermediler bende incir reçelini sevdim...



Çocuk gibiyim şimdi,
Aklmda anne nasihatları...
İyi arkadaşlar ediniyorum kendime...
Ağlamak yok,
Düşünce, kalkıp siliyorum dizlerimi, geçiyor...
...Terli terli rakı içmiyorum artık...
Bakmıyorum kimsenin gözlerine iri iri...
Konuşmuyorum ağzım doluyken
Kimseyle konuşamıyorum sevgili,
Çünkü ağzımda hep sana söylemek istediğim bir şey,
Bir de giderken sende bıraktığım dizleri kanayan koca bir çocuk var yar...
Hiç yadırgamadım yüzünü, inan çok tanıdık. Gönlüme hoş geldin sevdiğim, kusura bakma ortalık biraz dağınık...

Biliyorum,
Bu şehir getirecek seni bana,
Belki bir konser kuyruğunda,
Belki tıkış bir metro vagonunda...
Götürdüğü gibi getirecek,
...Aksayan bir gecenin topal ışığında...
Sevmez bu şehir ağlayan erkeği,
Biliyorum getirecek,
Ağlamaya çeyrek kala...




Gecenin üçünde,
Vapurun kıçında,
Baharın başında,
Sokağın ucunda,
Hayatın ortasında,
......
Ya da,
Günün birinde,
Yüzünü kime dönersen dön,
sırtını bana yasla yar...

İncir Reçeli...




1 yorum:

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...