Sabahları gazete okuyorum. Bir insanın yapıp yapabileceği en kötü şeyi yapıyorum yani.
Öldürülen kadınlar,
manyak kocalar, permeperişan ortada kalmış çocuklar, gitgide mantığını kaybeden insanlar, sözlükten çıkmak üzere olan hoşgörü, içi boşaltılmış bir dolu şey, açlık, adaletsizlik, dengesizlik, cahillik... Bütün bunlara kafa patlatıp duruyorum. Her hayatın bir amacı vardır diyorum.
Ve bu amaç mutlaka kutsal bir amaç olmalı. İnsan kendini adamalı birşeylere.
Ve o şeyler kendi mutluluğundan çok ama çok öte birşeyler olmalı.
Bir kişi mi, iki kişi mi, bir ağaç mı, bir balık mı... Küçük ya da büyük bir önemi var mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder