Merak

“İşte, sevdim ve buna rağmen paçayı kurtarmak üzereyim.”

Evde yeterli yiyecek varsa, dışarı niçin çıkayım ki boş bakışı.

Yeterli miktarda bir kimsesizlik.

Rüyalarımı ben mi yazıyorum?

Birlikte hiç eğlenemedik misal, ne kötü.

Hep sıkıntımız vardı, hep üzgündük, hep eksik; sevgilim, hayat genelde bok gibi.

Oysa ne çok güldürürdüm seni.

Bazen sinirlendirirdim ya da gururlandırırdım, heyecanlandırırdım belki; 

bakarsın, değiştirirdim her şeyi.

Bunları nasıl merak etmezsin?

İmkanlar kısıtlı, aramıza ‘keşke böyle olmasaydı’ asfaltı döktük durduk, basamadık bozulmasın diye, daha ne kadar bozulabilirdi lakin cesaret edemedik; çok üzgünüm birlikte gülemedik, unutamadık, kavuşamadık.

Banyodan sonra saçımın ne kadar yumuşak olduğunu, seni, yüzünü avuçlayarak ben! öptüğümde ne hissedeceğini nasıl merak etmezsin!

Mutlu muyuz?

Benim için hiçbir şey yapmadın.