adıma adını yakıştırmasınlar; demiştim.
Ve işte burdayım.
57'yi 2'ye bağladım, bekliyorum. Kalbim orada, ışıkların yanında,
orda işte aynanın yanında. Masanın üstünde, sana aldığım toz kaplamış kitabın içinde. Dokunmamışşın bile.
Okumaya korkma beni,
neyim ki ben seni üzecek bir şey olsun içimde.
Söndürmeye korkma beni,
kimim ki ben sana karanlıkta sarılacak kadar güveneceğin.
Sen söyle bana ne doğru ne yanlış.
Sen seç hataları, sen bil.
Sen bitir herşeyi, sen git herşeyden önce,
Ben dinleyeyim, ben hata olayım,
Ben bekleyeyim gittiğinde seni.
Sen gel yeter ki beklediğim o durağa.
Bekletmeye korkma beni,
yeter ki döneceğine dair bir ipucu olsun işin ucunda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder