Yolun ortasında kollarını iki yana açıp, kapatıp gözlerini,
rüzgarı derinden hissederken düşünmeyerek yürüyebilir misin ?
Boşlukta, yokluktaymışsıncasına...
Kimse yokmuş meğersem hiç bir tarafta, sen varsın sadece,
hislerin ve sen.
Mükemmel doymamışlık hissi her an ve yaşamak işte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder