Farklı Yüzler

Yine bir saldiri var bugün, dayan biter elbet
Sana yakismaz saclarini yolup sitem etmek
Her gece uykumdan alip hayallerinle ayik durmanin
tek rahatsiz eden yönü konustugum kayip kullar

Bakin burdan yasama, bir damla ibret alin
Bu cocugun bes para etmez gönlünü kimler alir
Bende kalir yasadiklarim, satilik degil bu kalp
Bugün tek destekcim bir dostum birde canim

Kimi arkadan bicaklar ,kimi yüzüne yalan güler
bir anda masum yuvam ,bir anda sacma düzen
bir anda Parasizlik ,
bir anda biten umutlaramin yaninda utanmadan bana gülen farkli yüzler

Bana mi be bu Piyango, bu mudur kismetim
Sadece su dünyada rahat bi nefes almak istedim.
Bana tuzu kuru diyen insanlari davet etsem su eve
Ici fesat olanlarin dısı bir anda benle kirlenir .

Devami Yok

Adim Adim
Ilerlerken hayat önümde
Hic durmadan akan
Zamana direnmek
Ya da direndigini sanmak
Bu acimasizlik ugrunda
Mücadele vermek
Gercekten bos bir ugrasmi
ya da öyle oldugunu sanmak mi ?
Bu karamsar ruhu
ne kadar tasiyabilirim...
Kim bilir ne zaman
isyan eder bu Deli Bedenim
Yasadikca ölmek
Inadina yasadikca isyan etmek
Tipki yarim kalmis
Tipki devami olmayan
Bir siir gibi  HAYAT...

Beste

Besteler...
Insanlar aile'sine,doga'ya,bogaz'a,istanbul'a,ot'a,bo*'a ama en cokta sevdigine yazar güzel bir Beste.Ask'a yazar.
Bir beste yaptim bende, aslinda kimseye yazmadim desem yalan olur ,cünkü her kelimesi bana biseyleri,
her cümlenin sonu da bana birilerini hatirlatiyor.
Yanimda olsanizda dinleseniz keske ama size sözlerini
birakiyorum...



Bos sokakta arkana bakmadan yürümek gibi Hayat.   
Tanimadigim kisilerce elestirilmek gibi Hayat.
Hic umrumda da degil aslinda isim soyad.
Yalan söyleme gel bana icini anlat.

Birlikte olmasakta, yanimda dur !
Bunu hissetmek cok güzel olur.

Kötü de degilim ama asla durulmam
Baskalari gibi de delikanli degilim estagfurullah
Kizlara göre hicde temiz biri degilim
Ama hala kumdan ailemin kalesinde el izlerim.

Aslinda ismini bile koymadigim ya da koyamadigim bir beste.

Okyanus

Döne Döne düsüyor gün
arkasahlilde yalniz basina
aglayan bedenimin üstüne!

Körfezle nisanli marti
alyans diye kapiyor
atilan sicak simidi.

Yaslanan denizler okyanus olamiyor ne yazik ki !

Istiyorum

Şiirler yazmak istiyorum…
Yalnız beni anlatan,
Bana ait,
Bana yazılan.
Bir ben olsun istiyorum benden öte.
Farklı,
Değişken,
Ne yaptığını bilen.
Hikayeler anlatmak istiyorum sonrakilere,
İçinde yalnızca sen ve ben
Ne anlattığımın bi önemi olmamalı..
Yalnızca öğretebilmeli bizi…
Sevgimizi…
Bir şeyler bırakmak istiyorum geriye..
Tanımlayamayacağım duygularla kuşatılmış birileri
Belki de yalnızca biri…
Ben bile bulamadıktan sora seni…
Geriye kalsan ne fayda…
Çık önüme..
Gel..kaçma..
Yıpratma bizi daha fazla…
Bulmak istiyorum artık seni
Aramak eziyet bundan sonra
Düşünmeden,
Üzülmeden,
Senden vazgeçmeden
Yaşayabilmeyi istiyorum…

Dalga

Bodrumdayim..
Iskelenin en ucunda duruyorum ,sanki ucurumun kenarindaymiscasina korku ve bas dönmesi var...
Atlasammi ? Tutunsammi ? Hayatin akisina mi biraksam yoksa ? Karar veremiyorum...
Icim hos, kafam hos, ortam hos. Oturuyorum.
Denizde dalga cok.Kim kizdirdi seni diye, mirildaniyorum.
Bana cevap vermiyor. Iyi o zaman ben sana beni kim kizdirdi,üzdü,aglatti anlatiyim diyorum.
O sirada gercekten kafayi siyirmis bi sizofren gibi davrandigimin farkindaydim
ama devam ediyorum konusmaya.
Kimseye bisey, anlatamiyorum.Kimseye güvenmem.Kimseye bana kötülük yaptigi halde bisey diyemiyorum, bi kötülük yapmak, öc almak aklimin ucundan bile gecmiyo, diyorum..
Insanlara anlattikca benimle dalga gectiler diyorum denize.Hemde acimasizca.Ve herseyemi anlatiyorum. Ne biliyosam yada bildigimi saniyorsam en detayina kadar.Hayatimi döküyorum adeta denize.
Sessiz bir damla düstü elime...Sonra bir tane daha ve sonra...bi tane daha.Düsündükce anlattiklarimi,taneler artiyor.Baska bi düsünce giriyor araya. Düsünceler karisti...

Sana herseyimi anlattim , DENIZ !
Ama lütfen dalga gecme olur mu ?

Susmak

Sesin cikmamasi,konusamamak...
yada konusmamak zorunda olmaktir susmak.

Ice atmak, söyleyememek,
söylenememek...hepsidir susmak.

Bazen kirginliktan,bazen yorgunluktan,
ama genelde sIkIntidan,
agridandir susmak.

Bagirmak isterken,haykirasin varken
sesinin cikmamasidir susmak...
Tipki kabuslardaki gibi.

Söyleyecek onlarca sey birikirken icinde,
icine akitmaktir sözlerini...
Dolup dolup haykirmaktir sessizlige.

Saklamak, saklanmak, tikanmaktir susmak.

Paylasamadiklarini biriktirmek,biriktirdiklerini dosyalamak gibi,
sözcükler biriktikce sıkıstirmaktir, susmak...

Italyan atasözünde betimledigi gibi ;
"Büyük acilar sessizdir"

Sessizlige gömülüp icin icin aglamaktir,
SUSMAK....

Anlar

Bir elimde gecmis, bir elimde gelecek.
Iste buradayim. Döngülüyorum zamani, süregiden sarkacinda
Anlar geliyor aklima ; an/ lamak icin.
Anlar, tutup cektigim fotograflar.
Gidecek olani tutma istegim.

Hepyek

tam anladım çözdüm bildim tanıdım derken saplanıyor içime kelimeler..ellerim kuma saplanmış çıkaramıyorum..bağrıyorum duyan olmuyo, ağlıyorum göz yaşı gelmiyo..oysa güçlüydüm, halada güçlüyüm..eğilerek geçerken çalıların arasından, sırtına vuruyo insanlar..vurup kaçıyolar.. güya bilmiştim çözmüştüm tanımıştım onları ama anlamamışım, anlayamamışım.. yine yeniden hepyek ve kaplanmisali yeniden doğuş..

Kısa ve Öz

Belki sadece bi cim saha,
Belki sadece aglardan olusan 2 kale,
Belki sadece yuvarlak bir TOP,
Belki sadece bir cift ayakkabı,
Belki sadece 90 dakika...
...ama benim tüm HAYATIM.

Kukla

öyle bir an geldi ki beni benden çaldılar, yerime bir kukla koydular, ipleri elime verdiler ve "Oynat!" dediler. Bir onlara baktım bir kuklama; yapabildikleri sınırlıydı, konuşamaz, duyamaz, göremez, hissedemez... Ben ilk defa kendime acıdım, kuklama acıdım. İpleri benim elimde ben bir kukla gibiyim bu yenilgiye karşı direnişte. Gülemez olmuş sahte sırıtışlarla donuk bakışlar. Öyle bir anın öyle bir anına geldim ki ipler karışmış, karman çorman. Kim çözecek, kim yenilgiye direnişte direnişin sebebi olacak? Bilirim cevabını, bilirim de anlatamam, anlatırım da anlattıramam..

Şansımı denemek istiyorum; 4 yanlış 1 doğruyu götürse de, yani bir yanlış 1.25 doğru etse de, yani yanlışlar doğrulardan daha önemli olmuş olsa da denemek istiyorum.

Ben, ben olmaktan çıkamam; ipleri elimde olan kukla olamam diye yakarıyorum. Ama ben anlattıramıyorum. Ne fayda, ne gam bu ne keder. Hayatımda yanlışlar doğrular mı getirdi doğrular yanlışlar mı, yoksa doğrular yanlışlar mı götürdü, yanlışlar doğrular mı? Bilemiyorum, yine de şansımı deniyorum.

Fakat ben anlatamıyorum, anlatıyorum da anlattıramıyorum...

Geride Kalanlar

geçen zaman içimdeki özlemi öldüyor..Eskisi gibi içimi titretmiyor hiç bi ''gidiyorum..''..kimsenin arkasından ağlayamıyorum,seni bekliycem diyemiyorum artk kimseye çünkü bilmiyorum ki dayanabilir mi ruhum bekler mi özler mi gideni..artık ona bile güvenemiyorum...belki ruhum da haklı hiç istediği kadar yanında olamadı ki çok sevdikleri..tam herşey düzelir ya giderler ya sen terk edersin..o yüzden o da vazgeçti belki özlemekten..kaç kişinin arkasından aynı özlemle ağlanır ki bikaçından sonra inanmadı ruhumda bana..her giden özlemez bu kadar diye..o kazandı ruhum hep haklı verdiğimiz tüm savaşaların galibi o..bu kez de haklı her gideni o kadar özleyemiyorum artk kmseye 'gitme' diyemiyorum yok çünkü cesaretim o gitmezse belkide ben giderim..terkedişler üzerine kurduk ya hayatımız nereye kadar gider bilemiyorm..

Cesaret

hiç içime çekmediğim sigaranın zehrini bırakıyorum havaya..
Biliyorum çıkan zehir beni kurtarmıyor hatta bütün şehri mahvediyor..
Ama insan bazen sonunu bile bile devam eder ya..o adını koyamadığı cesarete sığınır..
O adını bi türlü bilemediğim cesaret soluğumla çıktı dışarı bütün şehri yok etmek üzere..

Koridorlar

yabancı,karanlık,umutsuz bir kaç yüzden ibaret..
soğuk,yalnızlaşan,sessiz koridorlar..
bazen mutlu olmanın tek sebebi..
bazen kalbini kıran koridorlar..
kimseye anlatamadığın sözlerini..
sırrını kimsenin çözemediği gözlerini konuşturduğun koridorlar..
bir türlü seni inandıramayan ve seni hep haklı çıkartan adi koridorlar..
hiç bitmez sandığın o uzun saniyelik koridorlar içinde bir ömür hikayeyi saklar..
dinleyen dinleten ağlayan bağırtan herşeye tanık koridorlar..
onlarla yaşamaya mahkum olduğun upuzun yol..koridorlar..

Şehir

karanlıklar çöktüyse bu şehrin üstüne kolay kolay bulamazsın ışığa giden yolu..çoğu zaman ıslaktır hava yüzünü yakıp geçen rüzgar sana hiç yabancı gelmez burda..güneşi görürsün ama ona ulaşamazsın ısınamazsın..yüreğinde bir yerde bir soğukluk kalır mutlaka kurumayı bekler hava..sen ısınmayı beklersin..Ama o güneş ne kadar büyük olursa olsun asla ayazı yenip giremez içine..rengarenk boyanmış sokaklardan ayrılıp tek başına yürümek zorunda kaldığında hissedersin asıl karanlığı..işte tam o anda canını yakar sıradan ayaz o anda istersin güneşin gözünü almasını ama sen ne kadar istersen iste o sis bulutu kalkmaz bu şehrin üstünden..eğer bu şehri seçtiysen yaşlanmak için şunu öğrenmelisin..'Yıllardır sevmemiş bu şehri Işıklar..'

Yetinmek

eğer sıkılmak istiyorsan esen rüzgar geçen kuşlar yapacak çok şeyinin olması ya da hiç bir şeyinin kalmaması yalnızca bahanen olur..yetinmek..?bunun anlamını bilmiyoruz hiç öğrenemiycezde..
asla 'bugün mutlu başlayıp mutlu biten bir gün' diyemedik..uzun yıllarda 'o gün bugün' diyemeyeceğiz..yolumuzu kesen birkaç çakıl olmasa aslalarımıza* yaklaşabilicez belki..ama asla o çakıllarsızda olamayacağız bu sefer mutsuzluğu özleyeceğiz..yetinmek..?
evet bu kelimenin hayattaki karşılığını hiç göremeyeceğiz daha da kötüsü gösteremeyeceğiz..ama beklemekten hiç bir zaman vazgeçmeyeceğiz bir gün beklemekten vazgeçersek bu sefer de vazgeçemeyişlerimizi geri isteyeceğiz..yetinmek..?bunun anlamını tahmin bile edemem..

Ağ

Umut takili kaldi aglarda, aradim durdum.
Insan bos cikinca aglar da,
Balik doldugunda aglar da
Gözyaslari karisir sulara
Gözyaslariyla islanir aglar.

Bodrum'10 (Ağ)ustos

Acı

İnsanin acıyı unutmak için ne kadar anlatması gerekiyorsa, unutmamak icinde o kadar anlatması gerekiyor.Bana öyle geliyor ki acılarımızdan söz ederken, asil acımızı anlatmıyor, anlatamıyoruz.
Acı anlatılabilir mi ?
İnsanin kendinden dolayı acı çekmesinden baska birde kendi kendine ürettiği acı var.
Kendi eliyle yarattığı acı.
Kazanılmış acı.

Yaya

soyut somut olağan durağan vıdı vıdıları başladı yine, kendi sınıflarım sözde, sözümü geçiremediğimlere kılıç kalkan misali, niteliksiz eleman vardı ya hani oda büyüyo görüyorum benmlen,görecez ne olacak.. uykusuzluklardayım bu ara,esaret kaplıyor bedenimi mi?

hıçkırıklı bir mendil..gökten kıyıya düştü
öylesine maktul bi esaret boşaldıki kıyıdan
köleler ata bindi..sultanlar yaya düştü..

 Anlat be Istanbul

Geceleri

yalniz olmak,geceleri yasamak, geceleri bulmak, geceleri aglamak, geceleri gormek sadece, geceleri dusunmek, geceleri kabullenmek yoklugu, geceleri okumak,geceleri beslemek, geceleri anlamak, geceleri kufretmek, gecelere yenilmek..geceleri yenememek, gucsuz dusmek.. kaybetmek..geceyi bekleyip iyiyi bulmak...iyiyi bulmak adina bazen seytanca isler yapabilmek.. tebrikler kazandiniz!

Olma-ma-k

kafam bulanık !!!
en iyi bildiklerimi bilmiyomuşum meğer,
tanıdım sanmışım herkesi
olmayan evlere, olmayan insanlar yerleşmiş oysa..
olmayanlarla konuşmuşum,
olmayanlara sinirlenmişim..
iyi tanırım sanıyomuşum,
olmadıklarından habersiz..
yanılmışım
beni yine yeniyosunuz...
olmayanlara sitemim..

Körebe

Biz bu hayatta körebeyiz belki de.Nereye tutunacagini bilmeyen,
hangi yola sapmasi gerektiginden habersiz.
Gözleri kapali bir bicimde yokus asagi kosar gibi heyecanli,
nereye gidecegini bilemeyecek kadar cocuk
ama kazandigi dostlarin degerini bilecek kadar da olgunuz.
Hepimiz ayni körebe oyununun icinde rastlariz birbirimize, herkezinde yarali vardir elbet.
Dostluklarinizla sarin yaralarinizi.Ögrenin hayati omuz omuza...

Yükseliyorum

Satirlar ucup gidiyo sanki hakim olamıyorum düşündüklerime, arkamda koskoca bi şehir kalıyor, herkes bana bakıyor ben yükseliyorum yükseliyorum yükseliyorum... ve sonra gözden kayboluyorum arayıp bulamayanlar feryat ediyor arkamdan, geride kalanlar, kalp kiranlar, benden çalanlar...

Ne Ki Durum

Ne beynimin sınırlarını zorlayan düşünce..
uyku uyutmayan..sabahı bekleten, neden sapamıyorum..
sonunu görmeden uyuyamıyorum?
Ne zamana kadar dolacak beynim nereye kadar?
Aptalmı olmam gerekiyo?
Hiç rahat koyamıcam kafamı yastığa biliyorum..
aslan olana kadar heralde..dişi kaplan nerde..
vuruyorum asa'mla denize, sular yer değiştirecek artık...